czwartek, 7 lipca 2011

Zarazić cały świat.


Wczoraj blog nawiedziły zombie, więc w duchu rodzącej się tradycji dopełniania tematu bonusikami, warto wspomnieć o małej, acz uciesznej gierce sieciowej, która pozwala rozpętać własną apokalipsę.

Internetowe popierdółko-gierki muszą zawierać dwie cechy, które warunkują o potencjale zżerania godzin z życia - solidną dozę radosnej amatorszczyzny oraz kilka mechanizmów rozgrywki o wysokich właściwościach uzależniających. Oczywiście w odpowiednich proporcjach i te Infectonator: World Domination (albo Dominator, zależy na jakiej stronce znaleźliście) całkiem udatnie zachowuje.

Prezentowana w pikselowatej aż strach grafice i w ujęciu kojarzącym się nieco z retro strategiami, gierka  przygotowana przez słownie trzy osoby, stawia przed nami, wzorem zabójczo wciągającego Pandemica, jeden cel - zarazić wszystkich mieszkańców Ziemi. A, że zwykłe zarazy nie są aż tak cool, w ramach wartości dodanej mamy osiągnąć ten cel za pomocą wirusa zmieniającego w zombie. Jak to działa? Mamy mapkę świata z określoną ilością miast i wsi wszelakich. Klikamy na jedną z dostępną osad i już widzimy bandy pikselowych ludków biegających bezładnie w typowo realistycznej :) symulacji życia codziennego. Jeden klik w odpowiednim miejscu i kilka z tych istotek pada, by powstać jako zielony zbitek pikseli. Czyli zombie. Zombie też ganiają, ale raczej za mózgami. Zadanie jest proste - określona liczba żywych musi owo centrum układu nerwowego stracić. W czym tkwi haczyk? Zombiaki mają ograniczoną żywotność i szybko idą z powrotem do piachu. Trzeba więc kliknąć "kursorem zarażeniowym" w odpowiednim miejscu miasta. Takim, przez które przewalają się tłumy i z daleka (lub niwelując) wojskowych, służby porządkowe i uzbrojonych herosów walki ze zgniłą dosłownie opozycją ludzkości. Potem oglądamy ekran wieczornych Wiadomości, by zobaczyć, ilu ludków jest dead. 
Tyle. I wystarczy.

Oczywiście, mamy nieco szerszy repertuar zagrań. Za ukradziony podczas rajdów nieumarłych hajs możemy ulepszać wirusa, kupować zabójcze bomby (czasem warto powysadzać ściany i samochody) czy specjalne rodzaje zombie, których część zakoszono zwyczajnie z Left 4 Dead (oprócz Michaela Jacksona, wiadomo). Ale esencja leży w jednoklikowym zarażaniu, obserwowaniu krwawej masakry biegających pikseli i zgarnianiu puli. A, że gra jest z początku bardzo trudna, dochodzi błoga repetycyjność. Na plus zalicza się gościnne występy atypowych ludków - na przykład Świętego Mikołaja czy Colonela od panierowanej kury.
Mówiłem, że proporcje elementarnych składników wystarczą? Uwaga, może odmóżdżyć na długie godziny!



Brak komentarzy: